000			01140nam a2200241 i 4500
997	0	0	_e2
008			250408s20082018sp ||||a |||| ||| ||glg d
017			_aPO 81-2008
020			_a9788484646624
080			_a82-NG
100			_aAguilar, Luisa _eaut _95582
245			_aOrellas de bolboreta _c/ Luisa Aguilar
250			_a10ª ed.
260			_aPontevedra _b: Kalandraka _c, 2018
300			_a32 p. _b: il.col _c; 22 cm
520	3		_a-Mara é unha orelluda! -Mamá, ti cres que son unha orelluda? -Non filla, tes orellas de bolboreta. -E como son as orellas de bolboreta? -Pois son orellas que revoan na cabeza e pintan de cores as cousas feas. Ter as orellas grandes, o pelo rebelde, ser alto ou baixo, fraco ou regordecho... Ata a característica máis nimia pode ser motivo de parodia entre os nenos. Cómpre un libro que lles demostre, tanto aos que dan como aos que reciben algún comentario despectivo, que eses comportamentos son reprobables.
521			_aINF456
521			_aPRI12
650			_aAutoestima _91768
650			_aDiversidade _91489
650			_aInclusión _9273602
700			_aNeves, André _eill _95487